داشتن بازوهای بزرگ و قوی برای بسیاری از جوانان هدفی بزرگ است که روزانه برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. اما از نظر علمی چه روشی مناسب‌تر است؟
به گزارش فرادید*، داشتن بازوهای بزرگ برای پژوهشگران هم موضوعی جالب است، زیرا می‌دانند که مقاله‌های آن‌ها خواننده‌های فراوانی خواهد داشت. ما پژوهش‌های انجام شده را گشتیم تا بفهمیم چه شیوه‌هایی برای رسیدن به این هدف به ما کمک می‌کند. این روزها تقریبا نصف کسانی که در اطراف ما هستند، به باشگاه‌های مختلف می‌روند تا اکثر آن‌ها نیز به دنبال بزرگ کردن بازوهای خود هستند. بیشتر این افراد اما از مکمل‌های استفاده می‌کنند که برای سلامتی‌شان مضر است.
چگونه بازوهای بزرگی داشته باشیم؟
حال که اکثر ما وقت و هزینه صرف داشتن بازوهای بزرگ می‌کنیم، بهترین و علمی‌ترین روش بزرگ کردن بازوها چیست؟ در ادامه نتایج سه پژوهش در این رابطه را خواهید خواند.
پژوهش شماره یک| کدام برنامه‌ی تمرینی؟
اجازه دهید قبل از هر چیز در مورد مفهومی رایج صحبت کنیم. تمام کسانی که به باشگاه بدنسازی می‌روند و یا در مورد آن مطلبی می‌خوانند یک چیز را می‌دانند: «اگر می‌خواهی بازوهای بزرگتری داشته باشی، باید تمام وقت باشگاهت را صرف بازوهایت کنی.»
بر اساس همین منطق، حرکاتی که تمام عضلات بدن را تمرین می‌دهد برای مبتدیان خود است، اما به محض اینکه شما بخواهید بر روی یک عضله تمرکز کنید باید بتوانید حرکات روزانه را به شکلی دیگر مرتب کنید. بنابراین اگر بخواهید ماهیچه‌های سه سر بازویی و دوسر بازویی را تقویت کنید، باید برای هر یک تمرین‌های جداگانه‌ای در نظر بگیرید. البته اکثر افراد باید همزمان به ماهیچه‌های دیگر بدن و شانه‌ها نیز توجه کنند. برنامه‌های پیشرفته بدنسازی شامل یک جلسه تمرین در هفته برای هر یک از گروه‌های عضلانی است.
پژوهشی که در شماره ماه ژوئیه ژورنال «مطالعات آمادگی و قدرتی» به چاپ رسید، همین ایده را به کار گرفت. محققان این مقاله از 20 وزنه‌بردار خواستند که با آن‌ها همکاری کنند. محققان از وزنه‌برداران خواستند تا سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با برنامه آن‌ها تمرین کنند. نیمی از وزنه‌برداران حرکات مجزا (سینه و پشت؛ پایین‌تنه؛ بازو و شانه) انجام دادند و نیمی دیگر نیز حرکات کامل مربوط به تمام عضلات را انجام دادند. تمام تمرین‌ها و تعداد زدن هر حرکت در هر دو گروه کاملا مشابه هم بود.
لازم به ذکر است که این وزنه برداران همگی (با میانگین سنی 23) جوان و قوی بودند. برَد شونفِلد، محقق اصلی این پژوهش می‌گوید: «هیکل‌های مختلفی بین آن‌ها بود، اما اکثر آن‌ها قوی بودند.»
:: بازدید از این مطلب : 1
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
